คาราเต้เป็นกีฬาจำพวกวิชาป้องกันตัวซึ่งมีมาอย่างนาน มีต้นกำเนิดมาจากญี่ปุ่น ซึ่งความว่าง แล้วก็คำว่า “คาราเต้”
ที่ออกเสียงดังเดิมแม้กระนั้นเขียนแตกต่างนั้นก็เลยหมายความว่า มือเปล่า ซึ่งในอดีตกาลการต่อสู้แบบคาราเต้เป็นการต่อสู้ที่ไม่ใช้อาวุธแต่ว่าสามารถใช้ทุกส่วนของร่างกาย ดังเช่นว่า มือ นิ้ว เท้า ศอก แม้กระนั้นตอนนี้เมื่อถูกจัดเป็นกีฬาแล้วจึงมีการลดเหลือเพียงแค่ใช้มือกับเท้าแค่นั้น
ฐานรากก่อนที่จะมีการเริ่มเรียนคาราเต้
1. การจัดเตรียมร่างกายรวมทั้งจิตในก่อนจะมีการเริ่มฝึกหัดถึงคาราเต้จะเป็นการต่อสู้ด้วยมือไม่แต่ว่าก็มีความอันตรายเช่นกัน โดยเริ่มจากการเข้าฌาน ระบุลมหายใจเข้าออกลึกๆปลดปล่อยความนึกคิดให้ว่างเปล่า ลืมเรื่องไม่สบายใจทุกๆสิ่ง เป็นการเตรียมความพร้อมจิตใจให้พร้อมที่จะรับสิ่งดีๆของใหม่ๆ
2. การวอร์มร่างกายเป็นการจัดเตรียมกล้ามให้เคยชินกับการเคลื่อนไหวในท่าคาราเต้ต่างๆโดยอาจจะเริ่มต้นจากการยืดเส้นยืดสายแบบเบาๆแล้วต่อด้วยการวิดพื้น หรือวิ่งรอบสนามแคบๆ
3. การเข้าในศาตร์วิชาของคาราเต้ ซึ่งคาราเต้นั้นดูๆแล้ว ก็เป็นวิชาป้องกันตัวประเภทหนึ่งที่ถูกคิดว่าค่อนข้างจะมองร้ายแรงแล้วก็อันตราย แต่ว่าโดยความเป็นจริงแล้วการเล่าเรียนคาราเต้นั้นหัวใจหลักได้แก่การใช้ความสงบเงียบของจิตใจ คาราเต้เป็นกีฬาอีกประเภทหนึ่งที่จำเป็นต้องอาศัยความพร้อมเพรียงทั้งยังทางจิตใจแล้วก็ร่างกาย ถ้าเกิดร่างกายถูกฝึกซ้อมให้จำได้จิตใจที่สงบก็พร้อมที่จะทำความเข้าใจแล้วก็จำตามไปด้วย
4. ภายหลังยืดหยุ่นร่างกายเป็นระเบียบแล้ว มาเริ่มจากท่าฐานรากเป็นท่ายืนโดยมีทั้งปวง 3 ท่า